بررسی کیفیت پل های عابر پیاده منطقه 3 شهر تبریز

مقاله حاضر درصدد بررسی کیفیت پل های عابر پیاده منطقه 3 شهر تبریز می باشد. این مقاله به روش پیمایشی و از نوع توصیفی- مقطعی انجام گرفت. 144 نفر از عابرین پیاده به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای مشتمل بر 6 سؤال از مشخصات فردی- اجتماعی و 28 سؤال )با چهار هدف ویژه( از کیفیت پل‌های عابرپیاده بر اساس طیف لیکرت بود. جهت بررسی رابطه بین برخی از مشخصات جمعیتی و نمرات پاسخ گویان از آزمون  X2 استفاده شد. همچنین امتیاز داده‌های به دست آمده از مطالعه  به‌وسیله روش های آماری توصیفی، آزمون های تفاوت میانگین( One Way, ANOVA و T-test) آزمون آماری رگرسیون و محاسبه ضریب پیرسون با استفاده از نرم‌افزار  SPSS13 ، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرا رگرفت. بررسی جمع امتیازات مربوط به اهداف ویژه نشان داد که در منطقه 3 شهرداری، بیشترین درصد ( 59) پل های عابر پیاده با داشتن 47 الی 91 امتیاز، دارای کیفیت نیمه مطلوب و کمترین درصد(40/1) از افراد  با داشتن 1 الی 46 امتیاز از وضعیت نامطلوب برخوردار بوده اند. 3 /24 درصد از افرادبا داشتن 92 الی 140 امتیاز در سطح مطلوب بوده اند. تفاوت میانگین نمرات افراد نمونه براساس نتایج آزمون فریدمن معنی دار بود. نتایج آزمون کای دو(x2) نشان داد که بین متغیر گروه های سنی، وضعیت تأهل، جنس، میزان تحصیلات، نوع اشتغال، میزان درآمد و کیفیت پل های عابرپیاده در منطقه 3 شهرداری تبریز در بین افراد نمونه، اختلاف معنی داری وجود دارد(0.01 >P) بنابراین به منظور استفاده بهینه از امکانات و منابع ترافیکی و شهری چاره ای جز به کارگیری روش های تشویقی و هدایتی و نیز ارتقاء کیفیت پل‌های عابرین پیاده نیست.